مدح و مناجات با امام رضا علیه‌السلام
ابـری سـیـاهـم، لـکـه‌ای در آسـمـانـم سـنگـین شده بـر شـانـه‌ام بـار گـرانم می‌بـارم و می‌بـارم و می‌بـارم از نو جاریست بر روی زمین اشک روانم با هر نسیم کوچکی این سو و آن سو دنــبــال رد خــانـه‌ات بـی‌خــانــمـانـم خورشید این گنبد بگو با من چه کرده است؟ شبنم به شبنم طرحی از رنگین کمانم چــشــم تــرم اذن دخـــول آمــدن داد بـایـد کـه قـدر اشـک‌هـایـم را بــدانـم امـشب بـه صحـن تو پـنـاه آوردم آقـا آیـا اجـازه مـی‌دهـی ایـنـجـا بــمـانـم؟ |